پروتکل استریمینگ SRT چیست ؟

پروتکل استریمینگ SRT (Secure Reliable Transport) یک پروتکل شبکه است که برای انتقال ویدیو و صدا با بالاترین کیفیت در شبکه‌ های نامطمئن و غیرقابل اعتماد طراحی شده است. در این مقاله از نگاوید قصد داریم به صورت کامل پروتکل استریمینگ SRT را بررسی کنیم. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

پروتکل SRT چیست و چه مزایای دارد ؟

SRT به عنوان یک پروتکل تحت شبکه (UDP-based) عمل می‌کند و قابلیت هایی از جمله رمزگذاری، بازیابی خطا، کنترل تاخیر و کنترل آبشاری (stream scaling) را فراهم می‌کند. پروتکل استریمینگ SRT برای برقراری ارتباطات ویدیویی در بین شبکه‌های ضعیف و نامطمئن مورد استفاده قرار می‌گیرد، به خصوص در استریمینگ وب، پخش زنده و تولید محتوای زنده. با توجه به اینکه SRT بر روی پروتکل UDP کار می‌کند، از مزایایی مانند کاهش تاخیر و اندازه بسته‌ها برخوردار است. همچنین SRT از الگوریتم‌های بازیابی خطا برای جبران از دست رفتن بسته‌ها و تضعیفات شبکه استفاده می‌کند تا کیفیت ارسال را به حداکثر برساند. همچنین استفاده از SRT در برنامه‌های استریمینگ به صورت رایجی در صنعت پخش زنده، تلویزیون اینترنتی، استودیوهای تولید محتوا و سیستم‌های توزیع محتوا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بنابراین، SRT با استفاده از ویژگی های امنیتی مانند رمزنگاری، تأیید هویت و اتصال امن، امکان انتقال اطلاعات به صورت امن در شبکه‌های عمومی را فراهم می کند. این ویژگی ها به کاربران اجازه می دهند تا در ارسال و دریافت داده ها از پروتکل SRT اطمینان حاصل کنند.

به علاوه، SRT قابلیت کنترل تاخیر را نیز فراهم می کند. با استفاده از تکنیک های جهت دار (packet pacing) و بازیابی خطا (forward error correction)، می توان تاخیر را به حداقل رساند و کاربران را قادر می سازد تا با کاهش اثر ضربه های شبکه بر کیفیت استریم، تجربه استریمینگ بهتری را داشته باشند. همچنین، SRT اجازه می دهد که به صورت آبشاری (cascade) استریمینگ شود، به این معنی که یک جریان ویدئویی از یک منبع به چندین هدف توزیع شود. این قابلیت به تولید محتواهای چندگانه و توزیع آنها در شبکه ها با پهنای باند محدود کمک می کند.

در نتیجه، پروتکل استریمینگ SRT با ارائه امنیت، قابلیت بازیابی خطا، کنترل تاخیر و قابلیت آبشاری، به عنوان یک پروتکل قدرتمند برای انتقال ویدئو و صدا در شبکه های نامطمئن و غیرقابل اعتماد شناخته می شود.

آیا SRT از UDP یا TCP استفاده می‌کند ؟

SRT قادر است از هر دو UDP و TCP به عنوان لایه حمل استفاده کند، اما برای عملکرد بهتر و به منظور جلوگیری از تأخیر بیش از حد و از دست رفتن بسته‌ها در شبکه‌های ناپایدار، استفاده از UDP معمولاً توصیه می‌شود. با استفاده از UDP، SRT قابلیت‌های کنترل خطا، بازیابی بسته‌ها و رمزنگاری را فراهم می‌کند.

آیا پروتکل SRT بهتر از RTMP است ؟

SRT و RTMP دو پروتکل متفاوت برای انتقال ویدئو و صدا در شبکه هستند. برخلاف RTMP که یک پروتکل منسوخ شده است، SRT یک پروتکل جدیدتر و پیشرفته‌تر است و به طور کلی می‌توان گفت که SRT با ارائه امکانات امنیتی و قابلیت‌های بهبود یافته، نسبت به RTMP عملکرد بهتری دارد.

برخی از ویژگی‌ های SRT شامل:

1. رمزنگاری: SRT از رمزنگاری محتوا برای حفاظت از اطلاعات در حین انتقال استفاده می‌کند، در حالی که RTMP این قابلیت را ندارد.
2. ضمانت انتقال: SRT از طریق فناوریهای FEC (Forward Error Correction) و ARQ (Automatic Repeat Request) امکان بهبود خطاهای انتقال و جبران از دست رفتن بسته‌ها را فراهم می‌کند، در حالی که RTMP این ویژگی‌ها را ندارد.
3. پایداری: SRT بهبود یافته است و می‌تواند با شرایط شبکه نامساعدی مانند بسته‌های دیررس، از بین رفته یا تغییر مسیر مقابله کند، در حالی که RTMP در شبکه‌های نامساعد ممکن است با مشکلاتی مواجه شود.
4. پشتیبانی از Stream ID: SRT قابلیت تمایز بین چندین جریان را دارد و اجازه می‌دهد تا بسته‌ها به صورت مجزا منتقل شوند، در حالی که RTMP این قابلیت را ندارد و تنها می‌تواند یک جریان ویدئویی و صوتی را همزمان ارسال کند.

بنابراین، به طور کلی می‌توان گفت که SRT از لحاظ امنیت، قابلیت حفظ کیفیت و پایداری برتری نسبت به RTMP دارد. با این حال، انتخاب بین دو پروتکل بستگی به نیازها و شرایط خاص هر کاربر یا سیستم دارد.

حداکثر نرخ بیت برای SRT چقدر است

نرخ بیت‌ ریت حداکثر برای پروتکل SRT وابسته به پهنای باند شبکه و قابلیت انتقال داده‌ها در شرایط مختلف است. SRT، یک پروتکل ترکیبی UDP است که برای انتقال داده‌ها با کیفیت و کم لاتانس طراحی شده است. در شرایط عادی، SRT می‌تواند نرخ بیت بالایی را پشتیبانی کند که بستگی به فشرده سازی و نیازهای منبع محتوا دارد. با استفاده از فشرده‌سازی و تنظیمات مناسب، می‌توانید بیت‌ریت بالایی برای ارسال و دریافت داده‌ها در SRT داشته باشید.

اما راهنمایی عمومی برای بیت‌ریت معمول در SRT این است که در صورت استفاده از H.264/AVC، بیت‌ریت حدود ۵-۱۰ مگابیت بر ثانیه (Mbps) برای جریان‌های تصویری با رزولوشن استاندارد (SD) و بیت‌ریت حدود ۱۰-۲۰ Mbps برای جریان‌های تصویری با رزولوشن بالاتر (HD) مناسب خواهد بود. اما به این نکته توجه داشته باشید که این فقط یک راهنمایی عمومی است و نیازهای و محتواهای شما ممکن است نیازمند بیت‌ریت متفاوتی باشند. همچنین، این پیشنهادات برای شرایط شبکه استاندارد به کار می‌روند و در صورت وجود محدودیت‌های شبکه، میزان بیت‌ریت قابل تحمل ممکن است کاهش یابد.

سرعت و پهنای باند مورد نیاز برای استفاده از پروتکل SRT به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

1. کیفیت ویدئو: رزولوشن، فریم‌ریت و بیت‌ریت ویدئو تاثیر زیادی در نیاز به پهنای باند دارد. ویدئوهای با کیفیت بالاتر به پهنای باند بیشتری نیاز دارند.
2. تنظیمات پروتکل: تنظیماتی مانند سطح راهبری و تنظیمات کدک ویدئو نیز می‌توانند تاثیری در نیاز به پهنای باند داشته باشند.
3. شرایط شبکه: وضعیت شبکه، تاخیر، از دست رفتن بسته‌ها و تداخل می‌توانند تاثیر گذار باشند.

به طور کلی، SRT قادر است برای انتقال ویدئو با کیفیت بالا با استفاده از پهنای باند زیرین بهره‌برداری کند. با استفاده از الگوریتم‌های فشرده‌سازی ویدئو، SRT تلاش می‌کند تا پهنای باند مورد نیاز را به حداقل برساند و در عین حال کیفیت ویدئو را حفظ کند.

8 مزیت SRT برای لایو استریم

1. کیفیت بالا
2. امنیت
3. قابل اطمینان
4. کمترین Latency
5. فایروال مناسب
6. دارای Content Agnostic
7. کاملا Open-Source
8. مقرون به صرفه بودن